"Sevgi zamanla olur." dedi. Sevgiyi zamana sığdıran bu insan, beni en karanlık kuytularına itti yüreğimin. Ben, Tebrizliden geriye kalan dileği avuçlamıştım oysa, aşkımı seyredebileceğim bir ayna dilerken, gözümden onun yüzünü geçirmiş, yüreğini yüreğime değdirmiştim. Rabbim ses verseydi ve deseydi bana da o ayna için ne bağışlarsın diye, hiç düşünmeden canımı sererdim sevdiğimin yoluna... Şems aşkına karşılık atıldığı kuyuda can verdi ,ya ben bir cümlenin üstüme yağdırdığı taşlarda kanıyorum... Sevgi işlerini çözmüş olmanın profesörlüğüne getirlmiş bir zihinde aşka dair kırıntı arıycak kadar fukaralaşmanın ruhumu ezdiği kadar kanıyorum... Sevgi kimya mı matematik mi? Us işi midir sevgi? Mertebeye erdiğin yerde profesörlük haşa, ne haddime garip bir aşık olmak yetmez mi bünyeye?... Şimdi bu dertli başı keskin hangi kılıç darbesi uçursa neye fayda, akıl baştan gittikten sonra?..."Sevgiyi zamanla anlarsın anlamını zamanla dillendirirsin" dedi gelecek zamanın hikayesine dönüşecek bir zamandan bahsediyor olmalıydı. Aşkta zaman var mıydı? Karşındaki insana sevgini haykırırken hangi zman geçmişte kalır, hangi zman geleceğe yönelebilirdi. Saatler, dakikalar, saniyeler hepsi o anın içinde severek mahkum olmaz mıydı?.. Zaman bir postacı olsa sevgiyi değil alışkanlığı getirirdi olsa olsa. İnsan o vakit, alıştığını severdi zamanla..."Her şey güven ve saygı ile başlar"dedi. ilk başta kendi sevgisine güvenmeyen biri için biraz fazla büyüktü bu cümle. iki göz mesafesinde atılan sağlam adımların adı ne zamandır güven olmuştu? Bir bakış, bir ses, bazen sadece bir kokunun sağladığı bu tanıdıklık hissinin ismi hangi arayı dereyi geçmiş güvene dönüşmüştü? Ben zamanın gerisinde mi bırakmıştım yüreğimi de yetişemedim bu fasıllara... Benim için sevdiğime dokunduğumda başlar güven tüm yaşanmışlıklarımı önünde soyunup sadece onunla giyinmeyi istediğim cesaret edebildiğim yerde başlar güven. Saygı dediğin sevginin kardeşi, saygının uzandığı yerin altındaki toprağın ismi sevgi.Saygının üstüne sevgi değil resmiyet kurulur ancak dolayısıyla sevgiyle başlar herşey ki; başlayan yoluna devam edebilsin ... Belki ben kelimeleri süsleyen bir cambaz olabilirim ama anlatamam kelimelerle yüreğimin kırıklığını...
***
Ömrüm elektronik bir alet değil keşke öyle olsa son kullanma tarihimi bilsem ya da garantisini hayatımın; ama öyle değil. kalbim pillerle çalışmıyor ;keşke öyle olsa şarj edebilsem arada ama öyle değil... Bu dünyadan çekip gidecek vapura kendi ayaklarımın iradesi ile gidebilsem keşke ama öyle değil ne zaman almaya gelirler sınav kağıdımı önümden bilmiyorum senin sevgine ayrılmış bölümü en iyi şekilde doldurma isteği bu acelemin sebebi peşimden koşan atlılar değil...Sevdiklerimi son yolculuklarına hep erken uğurladım bunu biliyorsun o yüzden zaman öle değerliki benim için acele etmem hep bu yüzden...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder