"O" ilk şiirim

İçimde biriktirdiğim umutlar kovuyor yalnızlığımı
Sensizliği silip atıyor geceden
Zifir karanlık korkularım akşamlarda
Gördüğüm bir tek gözlerin
Soyut bir düşün en somut parçası bakışların
Kahraman bir savaşçı misali korkusuz yüreğim
Seni kuşanmış bir zırh gibi,çelikten
Sabırlı ve hasretine dayanıklı
Ne yabancı eller değebilir bu yüreğe ne de seni alıp götürebilir en derininden
Sonbahar kadar yalnız,çaresiz dökülürse yapraklarım
bilirim geleceksin bir gün
Güneşi yüreğinde parlayan bir yaz sabahı gibi
sıcak ve nemli
yakacak yüreğimi aşkın alev elev ve
mutluluk yağacak gözlerime
bilirim geleceksin birgün
barışa susamış topraklar gibi
zafere kavuşacak aşk
ve yüreğim bir anne gibi aşkını ilk defa kucağına alacak
bir bahar şenliği içinde şarkısı çınlayacak sevdanın kulaklarımızda
ve ben çölde bir mecnun kadar susuz kalmışken aşkına
çağlayan yüreğinden içeceğim aşkı doya doya
kokunu bana getiren rüzgarlara
gecemi aydınlatan yıldızlara
her gün yeniden yeşeren umuduma
ve iyileşebilmem için gereken tek ilaca,zamana
sonunda senin olduğunu bildiğim her yola
selam edeceğim
gözlerimde hüznü silen bir rüzgar eserken nemli ve sakin
mutluluğuma ağlayacağım sessiz ve derin.

Gizem Güzey